Μετάφραση – Επιμέλεια: Θοδωρής Σάρας
Κατεβάστε το κείμενο ελεύθερα σε μορφή pdf από εδώ 
Η ανακοίνωση αυτή, αναγνωρίζω, ακούγεται αδύνατη, της μεθόδου για τον συνδυασμό τριακοσίων οικογενειών άνισης περιουσίας, και την επιβράβευση κάθε ατόμου – άντρα, γυναίκας, παιδιού – σύμφωνα με τις τρεις ιδιότητες, κεφάλαιο, εργασία, ταλέντο. Περισσότεροι από ένας αναγνώστης θα πιστώσει τον εαυτό του με χιούμορ όταν παρατηρεί: “Ας αφήσουμε τον συγγραφέα να προσπαθήσει να συσχετίσει μόλις τρεις οικογένειες, να συμφιλιώσει τρία νοικοκυριά στην ίδια κατοικία σε κοινωνική ένωση, να ρυθμίσει τις αγορές και τις δαπάνες, με τέλεια αρμονία των παθών, του χαρακτήρα , και της εξουσίας˙ και όταν θα έχει καταφέρει να συμβιβάσει τρεις ερωμένες των συνδεδεμένων νοικοκυριών, θα πιστέψουμε ότι μπορεί να το πετύχει και με τριάντα και με τριακόσιες”. [i]
Η πιο φαινομενικά λογική ένσταση , και η οποία θα πρέπει να καταρριφθεί πάνω από μία φορά, είναι αυτή των κοινωνικών διαφωνιών. Πώς συμβιβάζεις τα πάθη, τα συγκρουόμενα συμφέροντα, τους ασυμβίβαστους χαρακτήρες, με λίγα λόγια, τις αναρίθμητες ανισότητες, οι οποίες προκαλούν τόσο πολύ διχόνοια;
Μπορεί εύκολα να υποτεθεί ότι θα κάνω χρήση ενός μοχλού εντελώς άγνωστου, οι ιδιότητες του οποίου δεν μπορεί να κριθούν έως ότου θα τις έχω εξηγήσει. Οι αντιφατικές Σειρές των παθών αντλούν την τροφή τους αποκλειστικά και μόνο από τις διαφορές που φέρνουν σε αμηχανία την πολιτισμένη πολιτική˙ δρουν σαν καλλιεργητής, ο οποίος από μια, μάζα ακαθαρσιών αντλεί τα σπέρματα της αφθονίας˙ τα απορρίμματα, η βρωμιά, και το ακάθαρτο υλικό, το οποίο θα χρησίμευε μόνο για να ρυπάνει και να μολύνει τις κατοικίες μας, είναι γι ‘αυτόν οι πηγές του πλούτου.