Πώς να είναι να ξυπνάς από τους ήχους μίας σειρήνας;
Από τις κραυγές της μάνας γειτόνισας που ψάχνει κάτω από τα ερείπια το κορμάκι του παιδιού της;
Πώς είναι να βγαίνεις από τη συνήθεια σου;
Να γυρνάς το βλέμμα σου στον γαλάζιο καλοκαιρινό ουρανό κι αντί για το φτερούγισμα των περαστικών πουλιών να αντικρίζεις σιδερόφρακτα φρούρια να βομβαρδίζουν
τις ελπίδες σου;
Ποιος έφταιξε; Ποιος φταίει; Γιατί;
Να ο εχθρός…. Ο εχθρός είμαστε όλοι…. Είτε ως δυνητικοί ύποπτοι…. είτε ως παράπλευρες απώλειες….
Σήμερα ΕΣΕΙΣ αύριο ΕΜΕΙΣ….